memories

μια φίλη μου λέει 'είναι αντίκα, μη το πετάξετε'. 'Δεν έχουμε σκοπό' της λέω. Εδώ ακόμα με ενθουσιάζει η λέξη 'centrifuga' (η οποία δεν ξέρω καν τι σημαίνει, αλλά νομίζω ότι έχει κάτι να κάνει με φυγόκεντρο). My socialist home (η φράση που χρησιμοποίησα δείχνοντας την παραπάνω φωτό σε Καναδούς φίλους). The socialist life I never got to understand. Πέρασαν σχεδόν δυο δεκαετίες και τα πράγματα το δείχνουν αυτό με εμφανή σημάδια σκουριάς επάνω τους. They only tell their stories to me. But they need to stand there. So precious.

return to diversity

1 photo -> 200 lek

last summer

last summer_south albania_local bus

Εκδρομή στο παρελθόν _η άγνωστη γείτονας_(arch_s)

'I arratisur'

Στο Δημοτικό, στην πρώτη (την μόνη τάξη που πρόλαβα να κάνω εκεί), είχα μια συμμαθήτρια τη Μπ. Ο πατέρας της είχε φύγει με ένα φουσκωτό για κάπου αλλού και δεν είχε ξαναγυρίσει. Μόνο αυτό θυμάμαι. Και η οικογένειά της είχε στιγματιστεί ως η οικογένεια 'αυτού που το έσκασε' από το 'καλό κράτος'. Κάθε πρωί ερχόταν στο σχολείο ιδιαίτερα φροντισμένη. Έφτιαχνε τα μαλλιά της με νερό και τα έστρωνε πάνω στο κεφάλι της σε μια λοξή αφέλεια. Η ποσότητα του νερού ήταν αρκετή ώστε να μην εξατμιστεί για καμιά ώρα. Τότε νομίζω ότι τα παιδιά την κορόιδευαν. Εγώ δε θυμάμαι να το έκανα γιατί πάντα η μαμά μου, που δούλευε στο ίδιο σχολείο την κοιτούσε με μια συμπάθεια, και ήταν σαν να έλεγε 'άσε την σε ό,τι έχει υποφέρει ως τώρα'. Τελευταία την σκέφτομαι αρκετά. Αναρωτιέμαι αν βρήκε τον μπαμπά της. Ρώτησα και τη μαμά μου αλλά δεν ήξερε. Αυτό που μου είπε με τον γνωστό της τόνο (θέλει πάντα να αποφορτίζει τέτοιες καταστάσεις) 'αυτή θα έχει γίνει κοτζάμ κοπελάρα τώρα, θα σας έχει βάλει τα γυαλιά εσάς των υπολοίπων'. Θέλω να έχει βρει τον μπαμπά της. Τόσο αδύναμη, με τη μαύρη ποδιά και το λευκό γιακά, έγερνε το κεφάλι της καθώς συρρίκνωνε το σώμα της έτσι ώστε να εξαφανιστεί όσο γίνεται από τον χώρο, το μόνο που την κρατούσε στην πραγματικότητα ήταν τα βρεγμένα της μαλλιά.

(το post αυτό μάλλον λόγω ζέστης)

Ένα ταξίδι internet-ικό

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας 2007 (αν και λίγο αργά).

Έχω μόνο Αλβανούς φίλους που ζουν στην Αλβανία (θεωρώ ότι είναι λιγότερο 'μεταλλαγμένοι' από τους υπόλοιπους Αλβανούς που ζουν ανά τη γη). Ένας από αυτούς εργάζεται σε μια οργάνωση για τα δικαιώματα των γυναικών, και ουσιαστικά είναι ένας μόνος άντρας ανάμεσα σε αρκετές γυναίκες.

Η λέξη 'teta'¹ αντιστοιχεί στη λέξη 'κυρία' (μετά το teta ακολουθεί το όνομα της κυρίας), αλλά χρησιμοποιείται κυρίως από παιδιά για να αποκαλέσουν τις άγνωστες κυρίες στο δρόμο (εδώ δεν ακολουθεί όνομα ύστερα από την προσφώνηση), τις γειτόνισσες, τις φίλες της μαμάς, τις γυναίκες των θείων, και διαφόρες άλλες κυρίες. Νομίζω ότι μετά την ηλικία των δώδεκα είναι μάλλον αφελές (ίσως να σε περνάνε και για ανόητο) το να χρησιμοποιείς αυτή τη λέξη.

Νομίζω ότι λατρεύω αυτή τη λέξη. Τη χρησιμοποιώ ακόμα, αναφερόμενη κυρίως σε άγνωστες γυναίκες, κυρίες σε καταστήματα, σε υπηρεσίες, στο λεωφορείο, άγνωστες σε μένα αλλά γνωστές γνωστών μου ανθρώπων, και πάντα όταν βρίσκομαι 'εκδρομή στην Αλβανία'. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι το κάνω επειδή δεν γνωρίζω καλά αλβανικά, και γελούν βρίσκοντάς το χαριτωμένο και ύστερα αναλύοντας το πόσο φυσιολογικό είναι να ξεχάσει κάποιος μια γλώσσα που την άκουσε και χρησιμοποίησε τα πρώτα χρόνια της ζωής τους και συνεχίζουν ότι εκείνοι δε θα το επέτρεπαν σε αντίστοιχη θέση να συμβεί αυτό στα παιδιά τους ή στον εαυτό τους, και τελείωνουν με την ιστορία κάποιου γνωστού τους που τα παιδιά τους γεννήθηκαν μεν στην Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Ηνωμένες Πολιτείες (αν γνωρίζουν πολιτεία την αναφέρουν και αυτή, ίσως γιατί η Αμερική είναι μεγάλη, ίσως γιατί έχει άλλη χάρη και ίσως γιατί μιλάμε πάντα για την unReal America), αλλά μιλούν από τα 2 συνήθως τους χρόνια άπταιστα Αλβανικά παράλληλα με τη γλώσσα της χώρας στην οποία μεγαλώνουν.
Ο φίλος μου (που δουλεύει στην οργάνωση για τα δικαιώματα των γυναικών) σπεύδει να μου ευχηθεί (internet-ικά) 'χρόνια πολλά' την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και με ενημερώνει ότι θα απομακρυνθεί από τον υπολογιστή λόγω κάποιας προγραμματισμένης πορείας-εκδήλωσης από διάφορες οργανώσεις γυναικών (υπάρχουν αρκετές), στο κέντρο των Τιράνων. Περίπου δύο ώρες αργότερα επιστρέφει με φωτορεπορτάζ. Εγώ χαίρομαι που υπάρχει κάποια κινητοποίηση, εκείνος ταλαιπωρείται απλά από τις γυναίκες της δουλειάς (και αυτό του δίνει ακόμα ένα πάτημα για το πόσο 'ταλαιπωρητικές' μπορεί να είναι οι γυναίκες). Η ημέρα τελειώνει με ένα είδος γλεντιού για τις γυναίκες στο γραφείο του. Μέσα στον ορισμό της φιέστας αυτής είναι και το φόρτωμα όλων των εκκρεμοτήτων της ημέρας στον μοναδικό άντρα ανάμεσά τους (το φίλο μου). Το καλό είναι ότι δεν καταλαβαίνω τις λέξεις τις οποίες χρησιμοποιεί για να τις περιγράψει και τα αγγλικά του είναι αρκετά ευγενικά για να αποδόσουν την ακριβή σημασία τους.

1Σε ένα λεξικό της πλάκας που έχω πρόχειρο αναφέρει 'této, -ja, -, -t, [η] . η θεία, η θειά (μιλάμε σχεδόν για διαφορετική λέξη).

Εκδρομή στην Αλβανία - Yannis_H

Πριν τρία χρόνια, ο Σύλλογος Πεζοπορίας-Ορειβασίας Τρικάλων οργάνωσε μια τριήμερη εκδρομή στη Νότια Αλβανία. Μαζεύτηκαν περίπου 40 άτομα, όλοι Έλληνες, ναυλώθηκε τουριστικό λεωφορείο και είχα την τύχη να πάω μαζί τους.

Το παρακάτω κείμενο είναι οι εντυπώσεις μου από αυτό το ταξίδι, αλλά και απαύγασμα των ατέλειωτων συζητήσεων που είχα με έναν καλό μου φίλο (που έτυχε ν’ ανοίξει και φωτο-blog, γι’ αυτό μπορώ να δώσω και αυτό το link).

Τελευταία, γίνεται προσπάθεια να προσθέτουν κι άλλοι τις εμπειρίες και απόψεις τους από επίσκεψή τους σ' αυτή τη χώρα (γι’ αυτό και η παρούσα εισαγωγή, με τον διευκρινιστικό τίτλο του νικ μου). Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.

Επειδή οι ημερομηνίες μπορεί να μπερδεύουν: το blog δημιουργήθηκε παλιά, αλλά παρέμεινε ανενεργό μέχρι να την «επέτειο» του ταξιδιού, την Καθαρά Δευτέρα.